سپاهان تو بدان فاتح لیگ برتری / گرچه مظلوم تری از همه محبوب تری . . .
.
.
.
جز زرد تمام رنگها فانی هست / قهرمان آسیا که ایرانی هست
زرد است تمام این جهان ای گل من / شاید که خدای ما سپاهانی هست . . .
.
.
.
مرا عهدیست با طلا پوشان
که تا جان در بدن دارم
هواداران تیمش را
چو جان خویشتن دانم . . .
.
.
.
استقلال ، پیروزی ، سوراخهای امروزی !
.
.
.
ای شیر طلای شهر شیران / ای معنی عشق ای سپاهان
.
.
.
که گفته اصفهان نصف جهان است ؟
جهانی گر بود آن اصفهان است
زنده باد سپاهان . . .
.
.
.
نصف جهان دیار ما / سپاهان افتخار ما
قرارمون با سپاهان /  قهرمانی آسیا
.
.
.
طلایی تر از آنیم که بیرنگ بمیریم .
سرخآبی نبودیم که با ننگ بمیریم .
تقصیر نود هست که اینگونه غریبیم
شاید که خدا خواست سپاهانی بمیریم . . .
.
.
.
ای بادمشک ریز ز امواج زنده رود / ازمن به تیم سپاهان رسان درود
.
.
.
سپاهان نگو بلا بگو – سرور آسیا بگو
دفاع بلند ، هافبک جدی ، فوروارد قوی
به و به و به
نه پرسپولیس نه استقلال ، هیشکی براش رقیب نبود
تنها توی بازی ها ، همش می‌ برد بی ادعا
داور می گفت : سپاهان می خوای کمکت کنم ، نه نمی خوام ، نه نمی خوام
لنگ و کیسه‌ی پاتختیا ، همش می موند میونه جدول
سپاهان می گفت ، لنگیه به من سواری میدی ، بله که می دم ، بله که میدم
کیسه تو چی سواری میدی ، بله که می دم ، بله که میدم
آخر داستان : سپاهان قهرمان شد . . .
.
.
.
عشق یعنی سپاهان قهرمان  / عشق یعنی محبوب نصف جهان
.
.
.
آسمان را می نگری ، ز هر گونه تلاطم قرمز خالیست .
در آن انبوه رنگ آبی نشانه ز درخشش خورشید طلاییست
به راستی گویند خدا نیز سپاهانیست . . .
.
.
.
سپاهان تیم مردان دلیر و ره خطیر است /  نماد قدرت جان آفرینش در زمین است
میان لیگ برتر ، برتر و همسان شیر است / به وقت بازی اش چون ببر و ببری خشمگین است
میان لیگ  ار وارد شوند این زردپوشان / گردانند بازی را چو امواجی خروشان
به رنگ خورشیدهای طلایی گر شدند این زردپوشان / دگر هرگز نبازد این سپاه زردپوشان
دفاعی پاسدار و پاسداری را بیاموزد به دشمن /  فدای زرد پوشان میکنم این جان و این تن
الاها قدرتش افزون بگردان بارالاها  / گلش بیشتر به رویش گل بگردان خارهارا
من از حیث شعار این شعر را سازش نکردم / به حق حق حقیقت دارد این جریان مبهم
خدا را شاکرم کین بزم را از آن من کرد /  مرا در لیگ برتر سرفراز و کشور مثل کرد